هزینه های زیانبخش

نگارنده : احمد لطفی

در الشتر شیخ امیدعلی دکاموندی یوسفوند جزو چنین جوانانی بودند.وی در نجف با دقت به اساتید حوزه گوش جان می سپرد و ازمحضرشان درس انسانیت و مسائل دینی و مذهبی می آموخت. بعد از اتمام تحصییل و اجازه‌نامه ی تبلیغ از مراجع و اساتید نجف، راهی ایران و منطقه ی الشتر ( سلسله) می شود. وی “قرآن خط وشا” که با خط درشت و فاصله ی بیش از حد معمول سطر های آن با سایر قرآن‌های دیگر است، را با پای پیاده و با احترام تمام از نجف تا الشتر آن را بر دوش خویش حمل می نماید. این قرآنِ با کرامت، که بومیان الشتر برایش احترام زیادی قائل هستند . و انسانهای دزد و خطاکار را وقتی برای قسامه به روستای دکاموند می آورند. فوری اعتراف به خطای خویش می نماید. غرض از این مقدمه در آن زمان رسم بود ، هر کسی که یکی از بستگان نزدیکش یعنی برادر، پدر، خواهر ، مادر، و یا فرزندش از دنیا می رفت. برای پذیرایی از تشییع کنندگان و احترام به مُرده شان حتما” باید گاونر ی را سر می بریدند. ایشان باورودش به الشتر، اعلام کرد . گاو نر برای کشاورزی و معیشت زندگیتان لازم است. اصلا” چنین کاری نکنید ، شاید فردی توان مال اجرای چنین رسمی را نداشته باشد. وی یکسری رسوم غلط دیگر را اصلاح کرد. الان در کشور ما که از لحاظ اقتصادی دارای بحران است. برخی هزینه ها از جمله راه پیمائی اربعین از ایران تا عراق‌، که احتمالا” ریشه در سیاست دارد، ونه دین و مذهب، را نباید گسترش دهیم. زیرا به اقتصاد کشور و خانواده ها مخصوصا” در این شرایط وانفسا زیان وارد می کند.
برخی مانورهای سیاسی و هزینه بر دار باید اصلاح کرد.
راه های بهتری قطعا” برای حضور مردم در صحنه های اجتماعی، سیاسی و اقتصادی وجود دارد، که شاءن و منزلت اشخاص در آن رعایت می گردد. از طرفی نیز به اقتصاد کشور در این شرایط که فقر و بیکاری وکمبودها ی مختلف مشهود است، انجام ندادن چنان فعالیتی از نظر عقلی یک ضرورت است. و دکتر مومنی و برخی از اساتید موسسه دین و اقتصاد ریشه ی عقب ماندگی و نرسیدن به توسعه اقتصادی را عامل سیاسی اعلام کرده اند.
اکنون علما ی اسلام که دارای تخصص لازم هستند، شایسته است اظهار نظر نمایند، که آیا راه پیمائی اربعین، و هزینه ی زیاد آن در این شرایط بد اقتصادی کشور ضرورت دارد، یا نه؟
امید است تفکر و تبیین اهداف قیام کربلا را به صورت علمی به شهروندان بیاموزیم.انشاء الله