عزیز بیرانوند، متولد ۱۳۲۱ در روستای درهبیداد از توابع بروجرد، یکی از چهرههای برجسته ادبیات معاصر لکی و احیاگر ادبیات بومی ایران به شمار میرود. زادگاه او، منطقهای با سابقه تاریخی درخشان و فرهنگ غنی، نقش تعیینکنندهای در شکلگیری شخصیت ادبی و فرهنگی او ایفا کرد. خانواده بیرانوند با فرهنگ و ادب بیگانه نبودند و از کودکی زمینه علاقهمندی او به شعر فراهم شد. او از دایی خود، ملا شیخ عالی، که به خوشخطی و ادب شهرت داشت، بهرههای فراوانی برد؛ همین پایه فرهنگی، مسیر زندگی ادبی او را شکل داد. با وجود محدودیتهای اقتصادی و اجتماعی، بیرانوند توانست از این موانع عبور کند و امروز بهعنوان پدر شعر لکی و احیاگر دوبیتیها و غزلهای محلی شناخته شود.




